29/03/24

Etappe 3 - een overzicht van de Belgen

Etappe 3 - een overzicht van de Belgen

De derde etappe zorgde voor de nodige opgaves en ongerustheid. Omstreeks 11u00 in de ochtend bereikte ons het bericht dat Tom Colsoul en Bernhard Ten Brinke gecrasht waren. Gelukkig bevestigde Jean-Marc Fortin bijzonder snel dat beiden ongedeerd waren. De wagen, die was goed voor de schroothoop.  In de vooravond spraken we voor het persagentschap Belga met Tom.

“De derde etappe van de Dakar is niet gelopen zoals we dat verwacht hadden”, begint Tom Colsoul zijn analyse. “De navigatie was heel moeilijk maar wij bleven foutloos. We waren bezig aan een toprit tot het op 40 km van de finish grondig misging. Op een hobbelig gedeelte is de wagen langs voor beginnen tollen en zijn we twee of drie keer op de neus overkop gegaan. We kunnen er helaas niets aan doen. Vanop afstand merkten we niet dat het zo hobbelig was. Toen we het merkten was het al te laat en rolden we. De eerste hobbel heeft ons gelanceerd waarna we op de tweede geland zijn en de wagen is beginnen rollen. De schade aan de wagen is te groot om hem te herstellen. De Dakar 2021 eindigt hier voor ons en dat is een ontgoocheling. Behalve extreem veel spierpijn hebben we niets, dat is ook wel belangrijk.”

De zege bij de wagens ging naar Nasser Al-Attiyah met in zijn zog zijn Zuid-Afrikaanse teamgenoot Henk Lategan. Stéphane Peterhansel reed vroeg in de etappe lek maar eindigde toch nog als derde en blijft leider.  Matthieu Serradori en Fabian Lurquin kwamen even vast te zitten in het zand en eindigden als 8e. In de stand profiteren ze maximaal van de misser van Carlos Sainz die verloren reed. Serradori - Lurquin staan nu derde. 

“We hebben daar ongeveer 6 minuten laten liggen. Sébastien Loeb is ons daar ook voorbijgereden. Nadien hebben we in de duinen nog gezocht naar een doorgang en lieten we daar ook wat minuten liggen”, zegt Fabian Lurquin. “Op een bepaald ogenblik zagen we onder andere Carlos Sainz in onze buurt rijden. We waren verbaasd maar hielden de focus en bleven zelf foutloos. Tijdens de neutralisatie vernam ik dat hij en nog enkele collega’s verloren waren gereden. Tegelijk vernam ik dat we in de stand opgeschoven waren naar de derde plaats. Eerlijk, dat doet toch iets met een mens. Zeker als je voor het eerst in je carrière op zo’n plaats staat. Ik ga niet zeggen dat we het in het tweede deel hebben laten hangen, maar we waren toch minder snel dan in het eerste deel. Bovendien zijn we naar het einde toe ook nog eens lek gereden. Omdat we bijna aan de finish waren zijn we niet hoeven te stoppen om het wiel te wisselen. De 8e plaats is geen super resultaat, de voorlopige 3e plaats is dat wel.”

Het SRT-team blijft het schitterend doen in deze Dakar. “Yasir Seaidan (Century) eindigde vandaag als vierde. Hij was bijzonder sterk in de duinen. Dan wil ik me nog even excuseren voor gisteren toen ik verkeerdelijk melding maakte van een koprol van Alexandre Leroy. Dat was niet het geval. De neus van de wagen was in het zand terechtgekomen waarna de radiator beschadigd raakte. Vandaar eindigt Alexandre als 40e”, besluit Fabian Lurquin.

Olivier Imschoot mistte twee waypoints en kreeg daardoor 40 minuten aan de broek. In de stand staan vader en zoon toch nog op mooie 42e plaats. Iets verderop vinden we Alexandre Leroy die 47e is.

“Ik ben tevreden over onze prestatie van vandaag. Bij het navigeren zijn we foutloos gebleven. Dat was geen sinecure, zeker niet als je weet dat er heel wat ervaren rijders de mist in gingen. Dan mogen wij als debutanten best fier en tevreden zijn”, zegt Alexandre Leroy. “In het begin van de rit zijn we in de eerste duinengordel twee keer vast komen te zitten. Met het nodige schepwerk zijn we eruit geraakt. De duinen waren best moeilijk en we moeten daar ook leren en durven in rijden. De daaropvolgende 300 km waren foutloos. Het team is nu bezig met een grondig nazicht van de wagen zodat die klaar is voor de rit van morgen.”

Bij de motoren kende Walter Roelants een goede dag. In de stand klimt hij van de 78e naar de 70e plaats. 

"Ik denk dat als ze nu bij mij een bloedstaal afnemen men zal zeggen dat het pure adrenaline in plaats van bloed is" zegt Walter Roelants. “Het was een ongelofelijke rit. De duinen waren enorm hoog, alsof je tegen een muur opreed. Nadien reden we zo’n 200 km door canyons, het was wondermooi. Fantastisch!”

Roelants was vandaag goed op dreef. Aan het eerste waypoint na 43 km passeerde hij als 56e. In de stand stijgt Roelants van de 78e naar de 70e plaats. “Het gaat elke dag beter en beter. Zowel het rijden als het navigeren. Jammer van dat foutje op 10 km van het einde. Rij ik me toch wel verkeerd zeker. Een auto passeerde mij en ik zag niets door het stof. Toen ik opnieuw vertrok reed ik de verkeerde kant uit en moest ik helemaal door de canyon. Ik verlies daar zo’n 15 minuten. Morgen wacht me een etappe van 813 km waarvan 337 km klassementsrit. Qua totaalafstand is het de langste etappe van de Dakar. Ik zie het helemaal zitten. To Walk Again is mijn grote motivatie” besluit Walter Roelants.

Bij de trucks stond Jan Van der Vaet vol adrenaline ons te woord. Samen met Pascal De Baar en Stefan Slootjes eindigde hij als 12e. In de stand blijft het trio 13e. 

“Wat een etappe was me dat vandaag. Ongelofelijk. Het begon met duinen. Eigenlijk was het 400 km beulwerk”, zegt Jan van Der Vaet. “Onze truck is vooraan een beetje beschadigd nadat we een duin een zoentje hebben gegeven. Zonder erg, straks lossen de mecaniciens dat wel weer op. Die zoen was niets vergeleken met wat andere rijders te verwerken kregen. We zagen Van den Heuvel en Sugawara op hun dak liggen. Eigenlijk was het een echte sloperij. Ik heb Tom Colsoul naast zijn wagen zien staan. We zijn even van het gas gegaan, maar Tom stak zijn duim omhoog. Dat stelde me toch gerust. Het beeld van de wagen was verschrikkelijk. De laatste 100 km hadden wij last van een leegloper, maar we zijn erin geslaagd om via het bandendruksysteem lucht bij te pompen. Nu nog even recupereren en dan op naar de lange rit van morgen.”

Tot slot Charly Gotlib. Nadat hij gisteren van de radar verdween is hij vandaag helemaal terug. Hij eindigde als 53e  bij de lightweight vehicles en 37e bij de SSV's. In de stand staat het duo 51e bij de lightweights en 33e bij de SSV's. 

De rit van gisteren zal hij zich nog een tijdje herinneren. “Na 20 km waren kwamen we vast te zitten in de duinen”, weet Charly Gotlib. “Na een half uur graven konden we verder tot een band gewoon wegsmolt. Het ene probleem volgde het andere op. Zo hebben we een tijdlang gezocht naar een waypoint en dook er om de haverklap een technisch probleem op. De wet van Murphy? Ze bestaat! Om 01.00 plaatselijk tijd woensdagochtend bereikten we de finish om anderhalf uur later, omstreeks 02.30 u aan te komen in het bivak.”

Na een korte nacht ging het duo opnieuw op pad. “Om 10.45 u begonnen we aan de derde etappe, een lus van 402 km met opnieuw enkele duinen. Deze keer ging het veel beter. We reden één keer lek en haalden net voor zonsondergang de finish. Eén grappig moment wil ik jullie niet onthouden. Op een bepaald moment zag Danny een wiel ons passeren waarop hij riep dat iemand zijn reservewiel verloren had. Ik keek om en riep dat hij moest stoppen want het was ons reservewiel” zegt Charly Gotlib.

Copyright tekst Belga / De Broodplank
Foto met dank aan SRT


Ontdek